انی آمد قهوه ای به رنگ خوب بودن* انی بهر گویش بهر سرودن* بی سرو سامان می خرامید *دل یارش در قفایش می شرابید *بگفتا یار او در دشت گلشن* بیا و دل ما را از ریشه برکن* انی دختی انین بگذاروماهی *به زیر دستسویی صاحب انایی (م.هدایت)ادامه دارد
:: بازدید از این مطلب : 379
|
امتیاز مطلب : 140
|
تعداد امتیازدهندگان : 37
|
مجموع امتیاز : 37